ການຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບການຄອບຄອງດິນປະເພນີຂອງ ສ ປ ປ ລາວ

ການສຶກສາໃນຄັ້ງນີ້ແມ່ນເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການເບິ່ງພາບກວ້າງກ່ຽວກັບການຈັດສັນທີ່ດິນປະເພນີຂອງ ສ ປ ປ ລາວ ຕໍ່ມາແມ່ນມີການຄົ້ນຄວ້າກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງນະໂຍບາຍທີ່ສຳຄັນໃນ 30 ປີທີ່ຜ່ານມາທີ່ມີຜົນຕໍ່ກັບການຈັດສັນໃນຄັ້ງນີ້. ການຈັດສັນປ່າ ແລະ ທີ່ດິນໄດ້ຮວບຮວມໝູ່ບ້ານ ແລະ ນະໂຍບາຍດ້ານຕະຫຼາດທີ່ມີຈຸດປະສົງເພື່ອຫັນປ່ຽນທີ່ດິນໃຫ້ເປັນທຶນ ທຳລາຍລະບົບການຄອບຄອງທີ່ດິນຕາມປະເພນີ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຊາວກະສິກອນແມ່ນມີຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ ໂດຍສ່ວນໜຶ່ງແມ່ນມາຈາກກິດຈະກຳຂອງເຂົາແມ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບການໃຫ້ມູນຄ່າທີ່ບໍ່ແມ່ນເງິນ. ແນວທາງໃນການຫຼຸດຫ່ອນຄວາມຍາກທີ່ລັດຖະບານ ແລະ ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາໄດ້ສຸມໃສ່ "ການປັບປຸງແບບທັນສະໄໝ" ແລະ ຫັນປ່ຽນຊາວກະສິກອນໃນເຂດຊົນນະບົດໃຫ້ເປັນຜູ້ຜະລິດກະສິກຳເສດຖະກິດ ເຊິ່ງການຫັນປ່ຽນດັ່ງກ່າວແມ່ນມີຜົນຕໍ່ກັບວັດທະນາທຳ, ການດຳລົງຊີວິດ ແລະ ການປະຕິບັດຕາມຮີດຄອງປະເພນີ. ການຄົ້ນຄວ້ານີ້ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ແນວທາງທີ່ດີກວ່ານັ້ນແມ່ນການຮັບຮູ້ເຖິງສິດທິໃນທີ່ດິນປະເພນີ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງໃນການດຳລົງຊີວິດຄຽງຄູ່ກັບການປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງຕາມສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຮູ້.